Οι Βενετοί για να αντιμετωπίσουν την επικείμενη τουρκική επέμβαση, κατασκεύασαν οχυρωματικά έργα, τα οποία αποτελούν σπουδαία δείγματα της οχυρωματικής αρχιτεκτονικής εκείνης της εποχής. Ξεκίνησαν τις εργασίες γύρω στο 1538 και συνεχίστηκαν χωρίς διακοπή μέχρι και το 1645, όταν επιτέθηκαν οι Τούρκοι στο νησί.

Σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος των τειχών σώζεται στην πόλη των Χανίων, με το δυτικό τείχος τους να βρίσκεται σε άριστη κατάσταση, κοντά στο παλιό ενετικό λιμάνι της πόλης.

Ο δημιουργός και εμπνευστής ήταν ο Mικέλε Σαμικέλι που έκανε το αρχικό σχέδιο. Το έργο χρηματοδοτήθηκε από την κεντρική κυβέρνηση, ενώ στηρίχθηκε εξ ολοκλήρου στις αγγαρείες και την σκληρή εργασία του ντόπιου πληθυσμού. Σύμφωνα με το σχέδιο του Σαμικέλι, οι δυτικές οχυρώσεις κατασκευάστηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να αντιμετωπίσουν μια περιοχή σχετικά ήπια, λαμβάνοντας υπόψιν το φυσικό ανάγλυφο της συγκεκριμένης περιοχής.

Τα επόμενα χρόνια τα τείχη προστάτευαν κυρίως της άρχουσα τάξη που ήταν μέσα στην πόλη από διάφορους κινδύνους και επαναστάσεις. Σιγά σιγά, όμως, εγκαταλείπουν τον ρόλο τους ως οχυρώσεις και μετατρέπονται σε κήπους τροφοδοτώντας την πόλη σε τρόφιμα. Μόλις το 1958 το Δυτικό Τείχος ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο και παραχωρήθηκε ως αγροτικός κλήρος σε ακτήμονες, πρόσφυγες και βρέθηκε στα χέρια διαφόρων ιδιωτών.